Geçen hafta bir yazı yazdım.

Birileri rahatsız olmuş.

Basının bir kısmını eleştirdim, beyzadeden başka kimse rahatsız olmamış ve ertesi gün köşesinden bana üstü kapalı cevap vermiş.

İlk cevabı; “Sen gazeteci değilsin!”.

Doğru demiş.

Niye mi; Ben 25 senedir Gazete sahibiyim ve köşe yazarım.

Beyzadeye bir hatırlatma yapayım.

Sene 1996 Doğru Yol Partisi iktidarı zamanında Tansu Çiller DYP Genel Başkanı. Köksal Toptan DYP Milletvekili. Olağanüstü  kongre yapılacak ve Köksal Toptan DYP Genel Başkanlığı’na aday oldu ve  Antalya Belek’de otelde Genel başkan adaylığını açıklayacaktı ve Zonguldak’tan başta beni ve basını Antalya’ya davet etmişti. Ben de kendi arabamla yanımda o zaman DYP il Başkanı amcamın oğlu rahmetli Mehmet Burhan Gül, DYP il yöneticisi Mustafa Özcan, o dönem Hürdüşün Gazetesi Yazı İşleri Müdürü Sinan Çetinbakış ile yola çıkacaktım. Sen o zaman bir gazetede muhabirlik yapıyordun ve benimle gelmek istedin. Seni de aldım arabama ve hep beraber Antalya’ya gittik.

Bak, ben senden önce gazeteci ve gazete sahibiyim.

Senin tabirinle millete şantaj, tehdit, belden aşağı yazan gazeteci değilim.

Benim işim devleti soyanlarla, vatandaşı üzenlerle, koltuklarını vatandaş ve devlet için değil kendi ve yandaşlarına rant sağlayanlara, tefecilere, yasal olmayan bahisçileri yazarım, konuşurum ve caddelerde dolaşır, kahvehanede de, kafelerde de otururum.

Sen ne yapıyorsun.

Devlet sana Polis koruması vermiş evden çıkacaksın işe gideceksin. Filyos’a, Ereğli’ye gideceksin ama koruma eşliğinde.

Niye caddelerde gezemiyorsun.

Kafelerde veya bir toplumda olamıyorsun.

İşte bizim ikimizin arasındaki gazetecilik.

Diyorsun ya;

Vali Bey bir tuşa bassa secerem çıkar.

Benim seceremi tüm Zonguldak bilir.

Benim hiçbir zaman gayrimeşru işlerim olmamıştır. Olsa devlet her zaman 18 yaşındadır gözümün yaşına bakmazlardı.

Ben bu şehirde daha 4 sene öncesine kadar bin 500 kişiye ekmek veriyordum.

Şehrin, ilçelerinin yüzde 80 evlerde benim ekmeğim vardır ve birçok insanlardan hayır duası alıyorum.

Gelelim müezzinlik meselesine.

İmamlık, müezzinlik çok özel bir meslek ve onurlu bir meslektir.

Rahmetli babam ve amcamı tüm Zonguldak iyi bilir. Bana öğrettikleri dini bilgilerle geçmişte de çok ezanlar okudum, çok imamlık, müezzinlik yaptım. Hala da gerektiği zaman gittiğim camilerde gerekirse imam veya müezzin yoksa ikisini de yaparım, yapıyorum da. Bundan gurur duyarım ama sen beynamaz olduğun için o duyguları anlayamazsın.

Bak beyzade; ben gazetecilik yapıyorum. Benimle senin kulvarlarımız ayrı. Sen sen ol benim kapımın, bahçemin önünde dolaşıp durma.

Ben gerektiğinde molla, müezzin, gerektiğinde de akrep, aslan olurum.

Ona göre sen beni iyi tanıman lazım ama tanıyamamışsın.

Ben seni çok iyi tanıyorum, geçmişini de çok iyi bilirim. Ona göre sana son sözüm beyzade kardeşimiz?

***

Bak Sayın Valimiz Mustafa Tutulmaz da Zonguldak basınından şikayetçi.

Demek ki, benim yazdığım doğruymuş.

Sen valileri, kaymakamları, savcıları yönlendirmeye kalkarken iyi ben Vali Bey’e devletin savcılarını göreve davet ederken mi kötü.

Senden başka Donkişot yok muydu?

***

Bu şehre eski bakanlardan bazıları hizmet etti.

Veysel Atasoy’un bakanlığı döneminde birçok genel müdürlük, bölge müdürlüğü Zonguldak’a gelmişti.

Devrek sel felaketi yaşadığında bir ay içinde yıkılan köprüleri yapmış ve Devrek’i bir ay içinde eski haline getirmiştir. Hizmetleri inkar edilemez Allah rahmet eylesin.

Eski Bakan Ömer Barutçu’nun Filyos limanında, Çaycuma Havaalanında, BEÜ Tıp Fakültesi Hastanesi’nde emeğini kimse inkar edemez. İlk defa TTK’ya 5 bin kişi işe aldıran kimdi? Ömer Barutçu’ydu.

Kozlu, Kozlu olmuşsa Tıp Fakültesi’nin oraya yapılması Kozlu’ya önemli bir hizmet getirmiş, renk vermiştir.

Bugün Ömer Barutçu’nun, Köksal Toptan’ın annesinin, yengelerinin mezarları Kilimli’dedir bilmeyenlere duyurulur.

Bu şehre hizmet edenlerden Allah razı olsun.