Bu hafta da Adaletten ve vefadan bahsedelim.

Önce adalet diyelim.

Her zaman adalet zengine, dayısı olana fayda getirir.

Son bedelli askerlik uygulaması kime vurdu. Garibana, fakir fukaraya mı?

Yoksa asgari ücretliye mi vurdu.

Diyeceksiniz ki, “herkese vurdu”.

Doğrusu gariban 15 bin TL’yi bulmak için eskilerin deyimi ile atını, arabasını satacak ve bir bankadan kredi kullanacak ve bedelli askerlikten faydalanacak.

Ya zengin, “Nasılsa bedelli çıkacak” diyor, kaçıyor yalandan okul kaydı yaptırıyor. Ya topçu, ya popçu oluyor. İstanbul’un ünlü bir restoranında yemek yiyorlar 15 bin TL hesap ödüyorlar. Sanatçı olup bir sahne alıyor 200-300 bin TL alıyor. Futbolcu bir başka tarıma transfer oluyor aldığı transfer ücreti 3-4 milyon Euro.

O da 15 bin TL ödüyor, gariban da.

Bunun neresinde adalet var.

Eğer bu adaletse Euroları, dolarları, milyarları kazananlar devlete en az 50-100 bin TL öderse o zaman garibanla onun arasında biraz adalet olur.

Hem kazanacak, hem de çerez parası  ödeyecek. Garibanla ayanı parayı ödeyecek.

Gariban bedelliden yararlanmak için faizle para bulacak, ayrıca iyi bir işte çalışıyorsa işinden olacak bunun neresi adalet.

Bence bu sistemde adalet yok. Özellikle bedelli askerlik uygulaması konusunda zengin ile gariban ayrılmalı ki adalet olsun. Toptu, popçu bir milyon euroluk arabaya binecek ama bedelli uygulamasına gelince garibanla aynı parayı ödeyecek.

Adalet kavramı önce herkese eşit olmalı.

Adalet olsa Zonguldak’ta konuşan birileri şimdi dışarılarda gezmez, son model ciplere binmez.

Zonguldak’ta namı Tonya’yı aşmış vatandaşın hem kirli mi kirli işlerinin taşeronluğunu yapacan zamanında raylar, direklerle haşır neşir olacaksın işadamı sıfatına girecek sonra bir bakacaklar ki dost birden olmuş apaçi.

Apaçi  hep alır..alır…alır…

Onun için koltuğundan olanlar mı, şu an koltukta oturanlar onu tanıdıklarında bin pişmanlar. Çıkmış meydanlara atıp tutuyor.

Atma…atma… din kardeşiyiz…

Meydanı boş mu buldun. Ağa babanı borsadan bayağı terlettiler.

Onun için mi cırlıyon.

Alma mazlumun ahını çıkar aheste aheste.

Bunlar daha iyi günleriniz beyler.

***

VEFA

Vefa;

Eskiden İstanbul’da bir Vefaspor vardı.

Çok da güzel bir stadı vardı, maçlarına birkaç kez gittim. İşte bu Vefa İstanbul’un ilçesi olan vefa değil.

Zonguldaklıların vefalıları var ya;

Dostlarını, arkadaşlarını bir çırpıda satan, ağabeylerini görünce ismen hitap eden, hemen hemen aynı sofrada kahvaltılar yapan öyle bir sofra ki, sabahları dakika şaşmaz, Zonguldak onların bu dostluklarına gıpta ederdi.

Ne oldu o sofranın çokbilmişleri o sofrayı terk ettiler.

Çünkü sofradaki birçok dostunu koltuklara sattılar. Sosyal medya hesaplarından bile sildile. Ne oldu şimdi sıradan vatandaş.

Peki niye bugün koltuk, menfaat!

Bugün beraber oldukları, dün çok değil 6-7 ay önce  onlar için bukalemundular. Şimdi dost. 5-6’lı bilmişler daltonlar Zonguldak’ın bilirkişileri.

Kim bunlar dostları bir birinden ayıran her dönemin adamları.

Dün ağabey, karşılarında el pençe şimdi Allah’ın selamından kaçanlar. Her zaman gizli gizli odalarda plan proje yapanlar, birilerinin önünü kesmek için çaba harcayanlar şimdi kol kola.

Nerede vefa, nerede  dostluk.

Dün arkadan konuşanlar bugün kol kola olmuşlar.

Sonuç;

Paraları var demek ki.

Parayı veren düdüğü çalıyor.  Parası olmayan da arada geçiniyor.

Dün birilerini şikayet edeceksin, arkasından küfredeceksin sonra “yanıldım” mı oldu beyler.

Pis elleriniz bir yerlerin önünü kesmek istiyor. Birilerinin rızkıyla oynamak için bir şeylerle uğraşıyorsunuz. O pis elleriniz ona yetmez rızkı Allah verir.