Bu Zonguldak gerçekten çok enteresan bir şehir.

Bu şehir ki;

Dedikodu ve birbirlerinin çekememenin üzerine kurulmuş bir şehir.

Her geçen gün de ekonomi küçülüp, işler de kötü gidince başlıyor şikayetler, iftiralar, dedikodular ve en kötüsü de dün bir arada, beraber aynı kaderleri paylaşmış, aynı partide görev almış, birçok günlerde aynı ortamlarda bulunmuş bazı insanlar, “en yakın” diye bilinen dostlarını kendi ticari menfaatleri için asılsız iddialar, bazı suçlarla ilgili devletin kurumlarına şikayetler son günlerde gittikçe artmaya başladı.

Yapılan yanlış şikayetlerle hem işyerini, hem de devletin birçok kurumunu yalan suçlamalarla meşgul ediyorlar.

Son olarak da, her dönemde olduğu gibi üniversitelerin açılmasıyla şehrimize gelen yabancı misafir öğrencilerin kalacakları özel yurtların bazı işletmecileri rakip yurtları şikayet etmeye başladılar.

Dün kendileri, kendi yurtları aynı statüde para kazanırken binası öğrenci dolup taşarken, paraları çuvallarken kendine mubah, şimdi rakipler çıkınca, pasta dağılınca yalan yanlış suçlamalarla Kaymakamlığa, Milli Eğitime, Emniyete şikayette bulunacaksın bu hangi ticari ahlaka girer beyler.

Ha hep siz yiyeceksiniz öyle mi!

“El rızkı te Allah” deyip iş yerlerini açacaksın ki, Cenab-ı Allah rızkınızı versin.

Sizler ne yapıyorsunuz;

Pasta bölününce koşun taşeronlarla devletin kurumlarına şikayete.

İşte bu Zonguldak’ta bu tür hastalık, çok dedikodu ve şikayetler, yalan yanlış iftiralar.

Sonuç; şehrin hali işsizlik.

Bakın 500 metre alan olan şehir merkezinde kaç tane çay ocağı var. Çay ocaklarında bakın neler konuşuluyor. Dedikodu…?

Şehrin bakın bir organize sanayisi mi var.

Geçen hafta sonu Ankara, Bolu, Düzce illerine gittim.

Bolu ve Düzce’de adım başı fabrikalar, organize sanayileri, yatırımlar hat safhada işsiz insan yok bu şehirlerde.

Bir de Zonguldak’a bakın.

Varsa yoksa TTK.

TTK’da küçüldü.

Bazı bilmişler de neredeyse Zonguldak limanını kapatmak için ellerinden geleni yapmak için çok uğraştılar.

Allah’tan akıllı birileri de birilerinin önüne bazı reçeteleri koyunca şimdilik vazgeçtiler.

Bu eskinin Almanya’sı, son günlerin emekli kenti, modern bir köy. Bu şehrin ne milletvekilleri, ne siyasileri, ne de kaydadeğer basını var.

Hepsi günlerini gün etmenin, kimileri ceplerinin hesaplarında.

Basını güçlü olmayan şehir hiçbir zaman başarılı olamaz.

Çünkü güçlü bir basın olsa ne siyasiler, ne bürokrasi, işadamları kafalarına göre hareket edemezler.

İstedikleri gibi at oynatamazlar.

Zonguldak’ın kaderi alışmış beleşe, yattıkları yerden geçinmeye.

***

Zonguldak Kömürspor bakın bu şehrin kulübüne sefilleri oynuyor. Zor şartlarda 2. Lige çıktı para yok.

Şehrin zenginleri sahip çıkmıyor.

Maç günü hava güzel maça gelen yok. Gelenler de tribünde 4-5 bin seyirci para veren bin kişi, diğerleri beleşçi.

Şeref tribünü hep beleşçi.

İş bilenler, eleştirenler yiyip içen ama para verip maç seyreden pek az.

Ne olur bu şehirden, yönetenlerden. Şu Zonguldak Kömürspor’un sırtından geçinenler, kulübü düşünen yok. Kulüp için uğraşıyor görüntüsünde asıl amaçları parayı bulmak.

Buluyorlar da!

Kombine bilet çıktığında 150 TL’ydi şimdi 100 TL oldu.

Bu nasıl iş. Bu hesabı tutanlar kim?

Birileri Zonguldak Kömürspor adı altında yine götürüyor malı!

Şekil A’da görüldüğü gibi anlayan anlamıştır.

***

Şu şehrin en büyük özelliklerinden birisi de adam satmak.

Adam satmakla ilgili bir yarışma olsa Zonguldak bence birinci gelir.

Emellerine ulaşanlar ne hikmetse dünü çabuk unutuyorlar.

“Dün dündür” deyip, yeni dostların peşinde koşarlar.

Yarınlar hiç akıllarına gelmez bu beylerin.

***

Bir arkadaş geçenlerde benim bir yazımdan sonra şöyle bir şey söyledi ve WhatsApp’tan şu cümleleri yazdı.

“Bende gönül yok ki dost olsun. Dost yok ki bende gönül olsun”

Birileri de bu sözü teyit etti.